Η 8η Ιουλίου

Επειδή σε εμάς δεν αρέσει να καπηλευόμαστε ήρωες του Ελληνισμού με πανανθρώπινες αξίες ωσάν να είναι ''δικοί'' μας (Δηκοικοί σιορ) και δη της Τασσικής πτέρυγας του Δήκο, θα ασχοληθούμε με κάτι πιο βατό.

Μα εγιώ; ήμουν ανέκαθεν φανατικός

θαυμαστής του Christofias watch!

Εμείς θα ασχοληθούμε με την 8η Ιουλίου.

Η ακτινογραφία μιας πολιτικής απάτης

Η 8η Ιουλίου κάτω από το περιτύλιγμα

Η 8η Ιουλίου θεωρείται από την κυβέρνηση μια πολύ σημαντική επιτυχία και προβάλλεται σαν η διαδικασία μέσα από την οποία θα επιτευχθεί μια συμφωνία "λειτουργική και άρα βιώσιμη". Με την 8η Ιουλίου συμφωνούν όλοι: Οι ΗΠΑ, η Ε.Ε., τα Ηνωμένα Έθνη, η Τουρκία, οι Τουρκοκύπριοι, το ΑΚΕΛ, ο ΔΗΣΥ, η ΕΔΕΚ, ακόμη και το ΕΥΡΩΚΟ.

Ο πρόεδρος Παπαδόπουλος υποστηρίζει ότι μόνο εκείνος μπορεί να λύσει το Κυπριακό μέσω αυτής της τόσο σημαντικής συμφωνίας. "Εγώ πέτυχα τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου, εγώ την υπέγραψα και εγώ μπορώ καλύτερα απ΄ όλους να την εφαρμόσω", είπε σε πρόσφατη ομιλία του στη Λεμεσό. Τι είναι, λοιπόν, αυτή η συμφωνία που περιέχει τη μαγική συνταγή λύσης; Ας δούμε λίγο προσεκτικά το πρώτο και σημαντικότερο άρθρο της:

• "Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας".

Το κείμενο είναι γραπτό, αν και δεν έχει τελείες έχει σωστά κόμματα και δεν επιδέχεται καμιάς παρερμηνείας. Όμως, ο κυβερνητικός συνασπισμός, αν και επευφημεί την 8η Ιουλίου, διαφωνεί με τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.

Το "σωστό περιεχόμενο"

Ο Τ. Παπαδόπουλος διαβεβαιώνει ότι αποδέχεται τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, αλλά... "με το σωστό περιεχόμενο". Το "σωστό περιεχόμενο" είναι πολύ ευρεία έννοια, όπως ευρεία ήταν το 2002-4 η έννοια "λύση λειτουργική και άρα βιώσιμη". Βέβαια, η συμφωνία της 8ης Ιουλίου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας του περιεχομένου της ομοσπονδιακής λύσης: "Όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας".

Ας ξετυλίξουμε λίγο ακόμη το νήμα της 8ης Ιουλίου και να δούμε τι λένε τα ψηφίσματα του Σ.Α. για την πολιτική ισότητα και τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία:

• Τι σημαίνει πολιτική ισότητα προσδιορίστηκε για πρώτη φορά στο ψήφισμα 716 (1991). Το ψήφισμα αυτό παραπέμπει στην ερμηνεία που έδωσε ο γενικός γραμματέας στην πολιτική ισότητα, στην έκθεσή του, ημερομηνίας 8 Mαρτίου 1990 (S/21183), δηλαδή: "Αποτελεσματική συμμετοχή και των δύο κοινοτήτων σε όλα τα όργανα και τις αποφάσεις της κεντρικής κυβέρνησης".
• Το περιεχόμενο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας περιγράφεται για πρώτη φορά στις παραγράφους 17-25 της έκθεσης του γενικού γραμματέα της 3ης Απριλίου 1992 (S/23780). Οι παράγραφοι αυτοί υιοθετήθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας, με το ψήφισμα 750 (1992), δηλαδή: * Ένα κράτος ομόσπονδο με μια κυριαρχία, χωρίς δικαίωμα απόσχισης.
• Η ομοσπονδία θα είναι δικοινοτική σε ό,τι αφορά τη συνταγματική της δομή και διζωνική σε ό,τι αφορά την εδαφική.
• Κάθε κοινότητα θα έχει πλειοψηφία στην περιοχή της τόσο σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό όσο και στην ιδιοκτησία γης.
• Η ελευθερία εγκατάστασης υπόκειται σε περιορισμούς.
• Το δικαίωμα στην περιουσία θα τελεί υπό την αίρεση της διατήρησης της διζωνικότητας των ομόσπονδων κρατών.
• Η Συνθήκες Εγγυήσεως και Συμμαχίας του 1960 και η παραμονή ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτων, όπως προβλεπόταν από τη Ζυρίχη, θα συνεχιστούν.

Οι αρχές αυτές, σε πιο αναλυτική μορφή, έγιναν δεχτές από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όταν υιοθέτησε τη Δέσμη Ιδεών Γκάλι (ψήφισμα 789 του 1992) και πολύ πιο πρόσφατα με την υιοθέτηση του Σχεδίου Ανάν σαν μιας "μοναδικής βάσης για τη συνέχιση των συνομιλιών" (ψήφισμα 1475 του 2003).

Ποια νέα βάση;

Σωστό ή λάθος, αυτό είναι το περιεχόμενο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, όπως το καθόρισαν τα ομόφωνα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και η άλλη πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να ακυρώσει αυτά που έχει εξασφαλίσει τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτή, λοιπόν, τη λύση δεσμεύτηκε, με την υπογραφή του, να αναζητήσει ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Αν το σχέδιο Ανάν το κληρονόμησε, την 8η Ιουλίου τη δημιούργησε και την προσυπέγραψε. Ο ισχυρισμός ότι η συμφωνία της 8ης Ιουλίου θα επιφέρει μια "νέα βάση" λύσης, εντελώς διαφορετική από το σχέδιο Ανάν, αν δεν είναι φαντασίωση είναι πολιτική απάτη. Εκτός πραγματικότητας είναι και η πεποίθηση πως μέσα από την 8η Ιουλίου θα παραγραφεί μια διαδικασία διαπραγμάτευσης που κράτησε 30 χρόνια και θα υπάρξει μια νέα αρχή που θα επιφέρει κάτι καλύτερο.

Στο δρόμο του Κοσόβου

Στα συμπέρασμα της Ε.Ε. για το Κόσοβο οι 27 (ημών περιλαμβανομένων) συμφώνησαν (παράγραφος 66) ότι τα διαπραγματευτικά περιθώρια για το μέλλον της σερβικής επαρχίας έχουν εξαντληθεί. (The European Council underlined that the negotiating process facilitated by the Troika between the parties on Kosovo's future Status has been exhausted.) Ανάλογη θέση πήραν τις προάλλες στο Συμβούλιο Ασφαλείας οι ΗΠΑ και όλα τα ευρωπαϊκά μέλη που ετοιμάζονται να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου. Αυτή θα είναι και η απάντηση της διεθνούς κοινότητας στην κυπριακή ψευδαίσθηση της εξ υπαρχής διαπραγμάτευσης, για μια δήθεν ευρωπαϊκή λύση.

Η μόνη ρεαλιστική ευρωπαϊκή λύση που θα επιφέρει κάτι εντελώς νέο, είναι η υπό εξέλιξη παράλληλη εναρμόνιση των κατεχομένων με το κεκτημένο. Αν δεν υπάρξει σύντομα συμφωνημένη λύση θα καταλήξει σε παράλληλη ένταξη των κατεχομένων, ίσως υπό τη σκεπή μιας συνομοσπονδίας, όπου οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν από μισή ψήφο στην Ε.Ε.

Μακάριος Δρουσιώτης

Πολίτης

23/12/2007